PLA، یک ماده زیست تخریب پذیر، یک پلیمر نیمه کریستالی با دمای ذوب تا 180 درجه سانتیگراد است.پس چرا این ماده پس از ساخته شدن در برابر حرارت آنقدر بد است؟
دلیل اصلی این است که سرعت تبلور PLA آهسته است و بلورینگی محصول در فرآیند پردازش و قالب گیری معمولی پایین است.از نظر ساختار شیمیایی، زنجیره مولکولی PLA حاوی یک -CH3 بر روی اتم کربن کایرال است که دارای ساختار مارپیچ معمولی و فعالیت کم بخش های زنجیره است.ظرفیت تبلور مواد پلیمری ارتباط نزدیکی با فعالیت زنجیره مولکولی و ظرفیت هستهزایی دارد.در فرآیند خنک سازی قالب گیری پردازش معمولی، پنجره دمای مناسب برای کریستالیزاسیون بسیار کوچک است، به طوری که بلورینگی محصول نهایی کم و دمای تغییر شکل حرارتی پایین است.
اصلاح هسته یک روش موثر برای افزایش تبلور PLA، تسریع نرخ تبلور، بهبود خاصیت تبلور و در نتیجه افزایش مقاومت حرارتی PLA است.بنابراین، اصلاح مواد PLA مانند هستهزایی، عملیات حرارتی و اتصال عرضی نقش مهمی در گسترش دامنه کاربرد محصولات PLA با افزایش دمای تغییر شکل حرارتی آن و بهبود مقاومت حرارتی آن دارد.
عوامل هسته زا به عوامل هسته زا معدنی و عوامل هسته زا آلی تقسیم می شوند.عوامل هستهزای معدنی عمدتاً شامل فیلوسیلیکاتها، هیدروکسی آپاتیت و مشتقات آن، مواد کربنی و سایر نانوذرات معدنی هستند.خاک رس نوع دیگری از مواد معدنی سیلیکات لایهای است که معمولاً در اصلاح PLA استفاده میشود، که در میان آنها مونتموریلونیت نمایندهترین است.عوامل اصلی هسته زایی آلی عبارتند از: ترکیبات آمید، بیسیل هیدرازیدها و بیوره ها، مولکول های کوچک زیست توده، فسفر/فسفونات آلی فلزی و الیگوسیلوکسی چند وجهی.
افزودن مواد افزودنی هستهزای پیچیده برای بهبود پایداری حرارتی آن بهتر از افزودنیهای منفرد است.شکل اصلی تخریب PLA، هیدرولیز پس از رطوبت سنجی است، بنابراین می توان از روش اختلاط مذاب نیز استفاده کرد، افزودن افزودنی آبگریز روغن دی متیل سیلیکون برای کاهش خاصیت رطوبت سنجی، افزودن افزودنی های قلیایی برای کاهش سرعت تخریب PLA با تغییر مقدار PH PLA.
زمان ارسال: نوامبر-07-2022